غلظت اسید اوریک سرم در آرتریت حاد نقرسی

سابقه و هدف: بیماری نقرس با آرتریت حاد و هیپراوریسمی شناخته می شود. اما فراوانی هیپراوریسمی و غلظت مشخصی از اسید اوریک سرم که با حملات نقرس همراه باشد دقیقا مشخص نیست. مطالعه حاضر بمنظور بررسی فراوانی هیپراوریسمی در بیماران نقرسی و مقایسه سطح سرمی اسید اوریک بیماران نقرسی با گروه شاهد انجام شده است. مواد و روش ها: سطح اسید اوریک سرم بیماران نقرسی که تشخیص آنها براساس معیارهای بالینی تایید شده است در حین حمله حاد بیماری در حالت ناشتا، به روش آنزیماتیک اندازه گیری شد و با افراد گروه شاهد که از نظر سن و جنس همسان بوده اند، مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین فراوانی هیپراوریسمی (اسید اوریک سرم بیش از 7mg/dl) در حین حمله حاد تعیین گردید. یافته ها: 57 بیمار (50 مرد، 7 زن) مبتلا به آرتریت حاد نقرسی و با میانگین سنی 16±54 سال و 57 کنترل (50 مرد و 7 زن) با میانگین سنی 14±56 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سطح اسید اوریک سرم بیماران بطور معنی داری بیش از گروه شاهد بود (به ترتیب 1.8±8.5 و 1±5.3 میلی گرم درصد میلی لیتر، P<0.0001) و 75.5 درصد بیماران در حین حمله حاد، هیپراوریسمی داشتند. در بیماران بدون هیپراوریسمی میانگین سطح اسید اوریک سرم mg/dl 0.6±6.4 بود که از سطح اسید اوریک گروه کنترل بطور معنی داری بیشتر بود (P<0.001). نتیجه گیری: آرتریت حاد نقرسی همیشه با هیپراوریسمی همراه نیست اما سطح اسید اوریک سرم در اکثریت بیماران در حین حمله افزایش دارد.